Ήδη από το 1963-1064 ο Bob Dylan είχε κάνει εμφανίσεις και είχε καθιερωθεί σαν τον ακουστικό folk τραγουδοποιό.
Το 1965, στο φολκ φεστιβάλ του Newport ο Dylan θα κάνει κάτι που θα αναστατώσει τους απανταχού folk fans.
Ανεβαίνοντας στη σκηνή με μαύρο τζίν, μπότες και δερμάτινο όλοι διαισθάνονται ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει.
Οι υποψίες τους επιβεβαιώνονται όταν η Sunburst Fender Stratocaster του Bob κουμπώνει στο ρεύμα.

Πολλοί θεώρησαν την κίνηση αυτή προδωσία προς την καθαρή folk ιδεολογία.
Με τη μπάντα των Paul Butterfield Blues Band, ο Dylan δηλώνει, “I ain’t gonna work on Maggie’s farm no more,” και ροκάρει ηλεκτρικά για 16 λεπτά με τα “Maggie’s Farm” ,”Like a Rolling Stone,” “Phantom Engineer,” και το “It Takes a Lot to Laugh, It Takes a Train to Cry.” Ο Bob έχει πια φορτιστεί ηλεκτρικά!

Κάποιοι αναφέρουν αργότερα ότι ενώ έπαιζε ακούστηκαν γιουχαρίσματα από τους σκληροπυρηνικούς “ακουστικούς” όμως λόγω της έντασης της μουσικής δεν έγινε ποτέ ξεκάθαρο τελικά αν κάτι τέτοιο ισχύει.

Όπως και να’χει το αστέρι του Dylan έλαμψε και συνεχίζει να λάμπει.
Ακουστικά ή όχι..